สำหรับแฟนบอลชาวเยอรมันที่รับชมการแข่งขันในวันพรุ่งนี้ การได้เห็นสนามเวมบลีย์ครั้งแรกนั้นเปรียบเสมือนการทักทายเพื่อนเก่าและน่ารื่นรมย์ราวกับชมประตูเมืองบรันเดนบูร์กของเบอร์ลินแม้ว่าจะมีการพูดคุยกันในช่วงบ่ายของเดือนกรกฎาคมปี 1966
ที่คึกคักและมีการพูดถึงกันมากในช่วงบ่ายของเดือนกรกฎาคม ปี 1966 บ้านเกิดของฟุตบอลก็มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อเยอรมนีตะวันตกประเทศแรกและต่อมาก็กลายเป็นประเทศที่รวมเป็นหนึ่งเดียว โดยสูญเสียเพียงครั้งเดียวในการประชุม 9 ครั้งในอังกฤษตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
หลังจากการรวมตัวกันอีกครั้งในปี 1990 Die Mannschaftไม่เคยพ่ายแพ้ในการเยี่ยมชมหกครั้งในประเทศที่ชาวเยอรมันทุกคนมองว่าเป็นบ้านเกิดของฟุตบอลความพ่ายแพ้เพียงอย่างเดียวของพวกเขาตั้งแต่ฟุตบอลโลกนัดชิงชนะเลิศเกิดขึ้นในเดือนมีนาคม 1975 ในการแข่งขันระดับนานาชาติครั้งที่ร้อยที่เวมบลีย์
ในช่วงเวลาที่เขาดูแลประเทศชาติ มันเป็นหนึ่งในจุดที่สูงที่สุดเพียงไม่กี่แห่ง
อังกฤษไม่ชนะในเจ็ดเกมตั้งแต่ในบ้าน อาจมีชัยชนะกับฝ่ายเยอรมันในเม็กซิโกซิตี้ – ในการแข่งขัน Azteca 2000 ในปี 1985 – Charleroi, มิวนิกและเบอร์ลิน แต่ภูมิทัศน์ในลอนดอนแห้งแล้ง
แน่นอนว่าชาวเยอรมันได้เซ็นสัญญากับชัยชนะในเกมสุดท้ายที่สนามกีฬาเวมบลีย์เก่าในเดือนตุลาคม 2000 และค่อนข้างไม่น่าแปลกใจเลยที่กลายเป็นทีมเยือนระดับนานาชาติทีมแรกที่คว้าชัยชนะที่สนามโฉมใหม่ในเวลาไม่ถึงเจ็ดปีต่อมาในเดือนสิงหาคม 2550.โปรแกรมพิเศษนี้ในเมืองหลวงได้นำเหตุการณ์สำคัญอื่น ๆ มาสู่ทางและเป็นเกมสุดท้ายที่ดูแลผู้จัดการทีมชาวอังกฤษสองคนด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน
สัญญาณของสิ่งต่าง ๆ ที่จะมาถึงในฤดูใบไม้ผลิปี 2515
ทีมจากเยอรมันตะวันตกที่ถือกำเนิดขึ้นใหม่ได้รับพรจากกองกลางตัวเก๋าของ Gunter Netzer และความสามารถในการยิงที่อันตรายของ ‘Der Bomber’ Gerd Muller ทำให้ทีมอังกฤษอายุมาก 3-1 ในการแข่งขันชิงแชมป์ยุโรปด้านเดียวเลกแรก
ในเกมกับเจ้าบ้านที่มีผู้เล่นอายุต่ำกว่า 26 ปีเพียงคนเดียว ชาวเยอรมันตะวันตก – สวมชุดเยือนสีเขียวอันเป็นสัญลักษณ์ – เหนือกว่าอังกฤษ โดย Uli Hoeness อายุน้อยทำคะแนนร่วมกับ Netzer และ Muller
ทีมของเฮลมุท ชอนไม่ได้เป็นเพียงแชมป์ยุโรปเท่านั้น แต่ยังเป็นแชมป์โลกในโอกาสต่อไปที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้เมื่อพวกเขามาที่ลอนดอนในเวลาไม่ถึงสามปีต่อมา
ด้านที่มีตำนานใน Franz Beckenbauer, Berti Vogts, Sepp Maier และ Rainer Bonhof แพ้ 2-0 ให้กับทีมชาติอังกฤษของ Revie ในนัดที่สามของเขา
นำโดยกัปตันคนใหม่อย่าง อลัน บอลล์ ชาวอังกฤษได้รับชัยชนะจากการจู่โจมจากมิดฟิลด์ที่เกิดในอังกฤษที่เก่งที่สุดในประเทศ ณ เวลานั้นด้วยโคลิน เบลล์ที่ไม่มีใครเทียบได้ ก่อนที่เขาจะได้รับบาดเจ็บที่เข่าอย่างรุนแรงในแมนเชสเตอร์ ดาร์บี้ในปีนั้น – และผู้เล่นอีกคนที่มีความเร็วและแรงขับใน Malcolm MacDonald ซึ่งทำประตูแรกให้กับประเทศของเขา
ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะยุติธรรมสำหรับทีมชาติอังกฤษ ซึ่งได้ประเดิมสนามให้กับสตีฟ วิทเวิร์ธของเลสเตอร์ ซิตี้ และเอียน กิลลาร์ดของคิวพีอาร์ โดยทีมของเรวี่เก็บคลีนชีตเป็นครั้งที่สามติดต่อกัน บ้านผลบอล
เท่าที่อังกฤษกับเยอรมนีที่ไม่ใช่กลุ่มตะวันออกมีความกังวลเกี่ยวกับดินบ้านเกิดหลังปี 66 โอกาสนั้นแสดงถึงโอเอซิสในทะเลทรายเป็นอย่างมาก
ชาติต่างๆ ได้กลับมาประชุมกันอีกครั้งในเดือนตุลาคม ปี 1982 ในเกมแรกของบ็อบบี้ ร็อบสันที่คุมเวมบลีย์ โดยทีมเยือนชนะ 2-1
เกมการแข่งขันนัดสำคัญของร็อบสันที่ตูรินในฟุตบอลโลกช่วงซัมเมอร์ปี 1990 นั้นเกือบแปดปีต่อมาก็จะเป็นทางของชาวเยอรมันตะวันตกเช่นกันในสถานการณ์ที่เจ็บปวดกว่ามาก
ย้อนกลับไปในฤดูใบไม้ร่วงปี 82 อังกฤษถูกรั้งจากชื่อเยอรมันตัวเอกใน Karl-Heinz Rummenigge
โทนี่ วูดค็อก ตัวสำรองซึ่งเพิ่งกลับบ้านที่อาร์เซนอลหลังจากเล่นให้กับโคโลญจน์ในบุนเดสลีกาในบุนเดสลีกา ได้ตอบกลับฝ่ายของร็อบสัน
เกรแฮม เทย์เลอร์ เป็นผู้เผชิญหน้าในการขุดเมื่อชาวเยอรมันมาถึงในเดือนกันยายน พ.ศ. 2534 เกมแรกของพวกเขาบนสนามหญ้าศักดิ์สิทธิ์ในฐานะประเทศที่รวมเป็นหนึ่งเดียว
หลังจากไม่แพ้ใครมา 12 เกมติดต่อกัน เทย์เลอร์ก็ได้ลองเล่นดูความพ่ายแพ้ครั้งแรกของเขากับทีมที่มีผู้เล่นประเดิมสนามอย่างพอล สจ๊วร์ต และพอล เมอร์สันซึ่งฉวยโอกาสกับคู่แข่งที่ไม่เคยสิ้นเปลือง
Karl-Heinz Riedle ภายหลังเล่นให้กับ Liverpool และ Fulham ทำประตูได้เพียงประตูเดียวของเกมและเป็นกรณีที่โชคร้าย 13 สำหรับ Taylor และการแพ้อังกฤษอีกครั้ง
การพบกันครั้งต่อไป – ยุติอีกครั้งด้วยเส้นทางจุดโทษอันปวดร้าวอย่าง Italia 90 ในรอบรองชนะเลิศที่ยิ่งใหญ่อีกครั้ง – เป็นเรื่องที่ไม่มีใครในภาษาอังกฤษสามารถลืมได้ ไม่น้อยไปกว่าแกเร็ธ เซาธ์เกต
Barry Davies ร้อง ‘Oh no’ เมื่อ Southgate พลาดการเตะจุดโทษเพื่อพูดเพื่อชาติ อีกครั้งที่ Davies ได้เสียงที่ถูกต้อง ไม่ต้องการคำเพิ่มเติม
มันเป็นคืนที่เริ่มต้นด้วยการทักทายด้วยมือเดียวที่เป็นเครื่องหมายการค้าของ Alan Shearer หลังจากทำคะแนนได้ และ David Baddiel และ Frank Skinner ลงนามบนอัฒจันทร์ข้างหน้าการแสดงออกที่เจ็บปวดของ Paul Gascoigne หลังจากยืดเส้นเอ็นทุกเส้น แต่ไม่สามารถเชื่อมต่อเพื่อทำคะแนนผู้ชนะในช่วงต่อเวลาพิเศษ
จากนั้นก็มีเรื่องราวที่คุ้นเคยมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อแฟนบอลชาวเยอรมันร้องเพลง ‘Football’s Coming Home’ อย่างโจ่งแจ้งเมื่อจบเกม ขณะที่ Terry Venables กล่าวอำลา
อังกฤษออกจากบ้านในปลายปี 2543 และแยกย้ายกันไปภูมิภาคต่างๆ แต่ไม่นานนักฟรีคิกจากดีเตอร์ ฮัมมาน ลื่นไถลภายใต้เดวิด ซีแมนที่เกิดในร็อตเธอร์แฮมในการอำลาหอคอยคู่ของเวมบลีย์ก่อนการปรับปรุงครั้งใหญ่
บุคคลที่มีชื่อเสียงที่เกิดระหว่างซีแมนในเควินคีแกนตัดสินใจว่าเพียงพอแล้วหลังจากที่ฝ่ายอังกฤษของเขาแพ้ในรอบคัดเลือกฟุตบอลโลกที่สำคัญ
Doncastrian ที่เดินออกไปกลางสายฝนท่ามกลางเสียงโห่ร้องจากแฟน ๆ ประกาศลาออกในห้องแต่งตัวในบ้านหลังจากตัดสินใจว่าเขาขาดแทคติกสำหรับการจัดการระดับนานาชาติ
มันเป็นช่วงเวลาที่น่าทึ่ง แต่เป็นแบบอย่างของคีแกน ผู้ซึ่งทำสิ่งต่าง ๆ ในแบบของเขาในอาชีพการงานและควบคุมโชคชะตาของตัวเองเสมอ เป็นคุณภาพที่น่าชื่นชมบุคลากรอาจเปลี่ยนแปลงและแม้กระทั่งรูปลักษณ์ของพื้นดิน แต่มีเซอร์ไพรส์เล็กน้อยเมื่อเยอรมนี – มารยาทของการโจมตีจากเควิน คูรานยี และประตูเปิดตัวจากคริสเตียน แพนเดอร์ – ชนะ 2-1 และกลายเป็นทีมเยือนทีมแรกที่ชนะที่เวมบลีย์ใหม่ด้วยชัยชนะที่เป็นมิตรในปี 2550
ประตูจากแปร์ แมร์เตซัคเกอร์ทำให้เยอรมนีชนะ 1-0 ในการแข่งขันนัดชิงชนะเลิศนัดที่ 150 ของสมาคมฟุตบอลในเดือนมีนาคม 2013 ในขณะที่ทั้งสองชาติเล่นเสมอ 0-0 ในการพบกันครั้งสุดท้ายในเดือนพฤศจิกายน 2017 – ในคืนหนึ่งที่ทั้งคู่ ขาดกำลังอย่างจริงจัง
จากผลโหวตส่วนใหญ่ที่กล่าวมาข้างต้น จะบอกว่าอังกฤษมีชัยเหนือเยอรมนีในบ้านอันล้ำค่านั้น ถือเป็นการพูดที่น้อยไปของทศวรรษ นับประสาปีเลยก็ว่าได้ ลองมากกว่าสี่ทศวรรษครึ่ง บางทีครั้งนี้… UFABETWINS